Αμφιβληστροειδοπάθεια Μυοψίες Διαθλαστική εξοπλισμού ΜΥΩΠΙΑ Επέμβαση Σακχαρώδη Διαβήτη Μεταμοσχεύση Κερατοειδούς προβλημάτων Αιτιολογία ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ οφθαλμολογικών φωτοευαίσθητα χειρουργός Linking Laser μυωπίας Θεραπευτική Χειρουργική Υψηλή μυωπία Αιτιολογικοί παράγοντες Καταρράκτη φροντίδας Εκφυλισμός Αρτηριακή Υπέρταση Φακοί Επαφής
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς είναι μια οφθαλμική πάθηση κατά την οποία ο αμφιβληστροειδής αποκολλάται από τον υποκείμενο χιτώνα του οφθαλμού, τον χοριοειδή. Αρχικώς η αποκόλληση μπορεί να είναι τοπική αλλά χωρίς άμεση θεραπεία ολόκληρος ο αμφιβληστροειδής μπορεί να αποκολληθεί και να οδηγήσει σε απώλεια όρασης και τύφλωση. Αποτελεί μια επείγουσα ιατρική κατάσταση.
Ρηγματογενής αποκόλληση: οφείλεται σε ρωγμή στον αμφιβληστροειδή η οποία επιτρέπει να περάσει υγρό από κάτω και να τον αποκολλήσει.Εξιδρωματική αποκόλληση: οφείλεται σε φλεγμονές, τραύμα ή αγγειοπάθειες που επιτρέπουν την συσσώρευση υγρού χωρίς ρωγμή.Ελκτική αποκόλληση: ινώδης ιστός λόγω φλεγμονής ή νεοαγγείωσης (πχ. διαβήτης) προκαλεί έλξεις στον αμφιβληστροειδή
Ο κίνδυνος αποκόλλησης σε κατά τα άλλα φυσιολογικά μάτια είναι περίπου 5 στις 100.000 το χρόνο. Η αποκόλληση είναι πιο συχνή σε μέσης ηλικίας άτομα ή σε μεγαλύτερους σε ηλικία, με ποσοστά περίπου 20 στις 100.000 το χρόνο.Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς είναι πιο συχνή σε υψηλή μυωπία (πάνω από 5-6 διοπτρίες) λόγω μεγαλύτερου αξονικού μήκους των οφθαλμών αυτών και λέπτυνση του χιτώνα. Ο κίνδυνος κατά τη διάρκεια της ζωής αυξάνει σε 1 προς 20. Η μυωπία συνδέεται με το 67% των αποκολλήσεων και αφορά συνήθως νεότερους ασθενείς.Επίσης η χειρουργική του καταρράκτη μπορεί να οδηγήσει σε αποκόλληση, ειδικά σε χειρουργεία που έχει επισυμβεί κάποια επιπλοκή. Ο κίνδυνος αυξάνει από 5-16 στα 1000 χειρουργεία καταρράκτη με ιδιαίτερη αύξηση κατά 7% στους υψηλά μυωπικούς ασθενείς.Τα τραύματα που αφορούν την περιοχή του οφθαλμού μπορούν να αποτελέσουν αιτία για ρωγμές με συνέπεια την αποκόλληση.Τέλος, η ελκτικές αποκολλήσεις συνδέονται κυρίως με την διαβητική αμφιβληστροειδοπάθεια και την νεοαγγείωση που προκαλεί στις προχωρημένες μορφές.
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς έπεται συνήθως μετά από μια οπίσθια αποκόλληση υαλοειδούς που δημιουργεί έλξη στον αμφιβληστροειδή και που δίνει συμπτώματα όπως φωτοψίες (λάμψεις) και μυωψίες (μυγάκια).
Παρόλο που περισσότερες αποκολλήσεις υαλοειδούς δεν οδηγούν σε αποκόλληση αμφιβληστροειδούς, αυτές που το κάνουν προκαλούν τα εξής συμπτώματα: σκιά ή κουρτίνα στο περιφερικό οπτικό πεδίο που αργά προχωράει προς το κέντρο, οι ευθείες γραμμές αρχίζουν να φαίνονται τεθλασμένες και κεντρική απώλεια όρασης.
Το laser χρησιμοποιείται για να περιχαρακωθούν οι ρωγμές σε επίπεδο αμφιβληστροειδή ως προληπτική αγωγή που θα εμποδίσει την αποκόλλησή του.
Κατά τον περιβροχισμό ο χειρουργός χρησιμοποιεί μια «ζώνη» σιλικόνης όπου δένει εξωτερικά τον βολβό και πιέζει τον σκληρό χιτώνα προς τον αμφιβληστροειδή. Το ίδιο κάνουν και τα μοσχεύματα όπου πιέζουν τοπικά και εξωτερικά τον βολβό στην περιοχή που υπάρχει η ρωγμή και η αποκόλληση.
Κατά την επέμβαση αυτή αφαιρείται η αιτία της αποκόλλησης, το υαλώδες και επιπεδώνεται ο αμφιβληστροειδής με ειδικό βαρύ υγρό και αέρα, ενώ οι ρωγμές και ο αποκολλημένος αμφιβληστροειδής «κολλά» με endolaser. Στο τέλος τοποθετείται ειδικό αέριο που απορροφάται σε λίγες ημέρες μόνο του ή λάδι σιλικόνης που απαιτείται αφαίρεση μετά από 2-3 μήνες ανάλογα με την περίπτωση. Η υαλοειδεκτομή θεωρείται από πολλούς η καλύτερη και πιο ενδεδειγμένη χειρουργική μέθοδος της αποκόλλησης.
Μετά το χειρουργείο η όραση επανέρχεται σε μια περίοδο μερικών εβδομάδων όπου βελτιώνεται σταδιακά ποιοτικά και ποσοτικά. Η όραση μπορεί να επανέλθει πλήρως αν η αποκόλληση είναι περιφερική, ενώ αν η ωχρά κηλίδα αποκολληθεί τότε η οπτική οξύτητα μπορεί να μην είναι η ίδια όπως πριν. Σημαντικό ρόλο παίζει η χρονιότητα και για το λόγο αυτό η επιτυχία της επέμβασης συνδέεται άμεσα με τον χρόνο αντιμετώπισης. Είναι φανερό ότι αν η αποκόλληση παραμείνει αθεράπευτη τότε η τύφλωση είναι θέμα λίγων ημερών.
Η αποκόλληση αμφιβληστροειδούς μπορεί μερικές φορές να προληφθεί. Τα μυγάκια και οι λάμψεις είναι αιτίες για τις οποίες πρέπει να επικοινωνήσουμε επειγόντως με τον οφθαλμίατρό μας. Η διαφορική διάγνωση περιλαμβάνει την οπίσθια αποκόλληση υαλώδους που δεν χρειάζεται αγωγή, την ύπαρξη κάποιας ρωγμής που απαιτεί θεραπεία με laser ή την ύπαρξη αρχικής αποκόλλησης αμφιβληστροειδούς που απαιτεί επείγον χειρουργείο.
Υπάρχουν κάποιοι παράγοντες κινδύνου και κάποιες δραστηριότητες που μπορούν να οδηγήσουν σε αποκόλληση. Η χειρουργική του καταρράκτη και ειδικά εκείνη με επιπλοκές μπορεί να συνδέεται με μια αποκόλληση. Τραύματα στους οφθαλμούς, ειδικά από δραστηριότητες που αφορούν πολεμικές τέχνες (μποξ, καράτε) μπορούν να προκαλέσουν μεγάλες περιφερικές ρωγμές (διάλυση) και να οδηγήσουν σε αποκόλληση.
Οι αθλητές αυτοί πρέπει να παρακολουθούνται συχνά από οφθαλμίατρο.Η υψηλή μυωπία επίσης αποτελεί παράγοντα κινδύνου καθότι συνδέεται με κάποιες περιφερικές εκφυλίσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε ρωγμές. Η βυθοσκόπηση στους μύωπες ειδικά της περιφέρειας μπορεί να διαγνώσει αλλοιώσεις που συνδέονται με αποκόλληση. Το σκύψιμο και η άρση βαρών, από μόνες τους (χώρις κάποιο άλλο συνοδό πρόβλημα ή αιτιολογία), δεν θεωρούνται επικίνδυνες για αποκόλληση δραστηριότητες. Αντίθετα το έντονο και συχνό τρίψιμο των ματιών και η άσκηση μηχανικής πίεσης στα μάτια καλό είναι να αποφεύγονται.
أوفثالمولوجيكال ريسيرتش سنتر
فاسيليس سوفياس 64، الأدوار 3 - 6
هاتف 2107295000
فاكس: 2103622245
البريد الإلكتروني