Τί είναι η Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδίτιδα ;

Η Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδίτιδα είναι μια πάθηση του αμφιβληστροειδούς κατά την οποία συσσωρεύεται υγρό ανάμεσα στις στιβάδες του αμφιβληστροειδούς.

Είναι πιο συχνή στους άνδρες ηλικίας 25-45 χρονών και η εμφάνισή της μειώνεται όσο αυξάνεται η ηλικία. Όταν το υγρό εντοπίζεται στο κεντρικό σημείο της όρασης, δηλαδή στην ωχρά κηλίδα, οι ασθενείς παρατηρούν μείωση της όρασης, θάμπωμα, ξεθώριασμα των χρωμάτων και την αίσθηση ότι βλέπουν μέσα από νερό ή μια κηλίδα. Αν δεν καταλαμβάνει την ωχρά κηλίδα τα συμπτώματα μπορεί να είναι πολύ ήπια ή και μηδαμινά.

Πως αντιμετωπίζεται η Κεντρική Ορώδης Χοριοαμφιβληστροειδίτιδα ;

Τις περισσότερες φορές είναι αυτοϊάσιμη και υποχωρεί μέσα σε 6 μήνες, αλλά οι υποτροπές και η επανεμφάνιση των συμπτωμάτων δεν είναι σπάνιες. Υπάρχει συσχέτιση με τη λήψη κορτιζόνης και ειναι πιο συχνή σε άτομα με αγχώδη προσωπικότητα. Κατά την αρχική επίσκεψη είναι απαραίτητη η διενέργεια Οπτικής Τομογραφίας Συνοχής (OCT) για την επιβεβαίωση της διάγνωσης και την χαρτογράφηση του οιδήματος.

Πολλές φορές είναι αναγκαία και η φλουοραγγειογραφία που αναδεικνύει τα σημεία διαρροής που προκαλούν τη συλλογή του υγρού. Με τις εξετάσεις αυτές διαπιστώνεται αν υπάρχει βελτίωση ή επιδείνωση κατά την αρχική παρακολούθηση.

Αν δεν υποχωρεί υπάρχει η δυνατότητα εφαρμογής laser ή ήπιας φωτοδυναμικής θεραπείας ώστε να «κλείσουν» τα σημεία διαρροής.

Τι είναι η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη;

Η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη είναι μια απεικονιστική - διαγνωστική μέθοδος που, όπως και η φλουοραγγειογραφία, χρησιμοποιείται για την εξέταση του οπισθίου τμήματος του οφθαλμού, δηλαδή του αμφιβληστροειδούς χιτώνα, των αγγείων του οφθαλμού και του οπτικού νεύρου. Για να γίνει είναι απαραίτητη η ενδοφλέβια χορήγηση μιας ειδικής χρωστικής ουσίας (σαν σκιαγραφικό), που ονομάζεται ινδοκυανίνη. Η χρωστική αυτή περνάει από τα αγγεία του ματιού και τα σκιαγραφεί. Εκείνη τη στιγμή γίνεται συνεχής λήψη φωτογραφιών με ειδική φωτογραφική μηχανή (κάμερα βυθού). Με τον τρόπο αυτό ελέγχεται η διαβατότητα των αγγείων, η ταχύτητα ροής του αίματος, αναδεικνύονται τυχόν διαρροές και αποκαλύπτονται παθολογικά αγγεία.

Πως γίνεται η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη;

Με παρόμοιο τρόπο με τη φλουοραγγειογραφία. Αρχικά γίνεται ενστάλαξη κολλυρίων για να ανοίξει η κόρη του ματιού (μυδρίαση). Η διαστολή της κόρης γίνεται μετά από 15-30 λεπτά. Στη συνέχεια τοποθετείται φλεβοκαθετήρας στο χέρι του ασθενούς και γίνεται η έγχυση της χρωστικής. Ταυτόχρονα γίνεται συνεχής λήψη φωτογραφιών για περίπου 30' λεπτά.

Ποιά η διαφορά της ινδοκυανίνης από τη φλουορεσεϊνη; Πότε γίνεται η ινδοκυανίνη;

Λόγω των μοριακών διαφορών που έχουν οι δύο ουσίες διαφέρουν ως προς τα αγγεία που απεικονίζουν. Έτσι, με την φλουοραγγειογραφία γίνεται η μελέτη των αγγείων του αμφιβληστροειδούς ενώ με την ινδοκυανίνη γίνεται η μελέτη των αγγείων του χοριοειδούς. Ο χοριοειδής είναι ο χιτώνας που βρίσκεται κάτω από τον αμφιβληστροειδή και είναι πολύ πλούσιος σε αιμοφόρα αγγεία.

Όταν οι βλάβες που θέλουμε να μελετήσουμε δεν βρίσκονται επιφανειακά στον αμφιβληστροειδή αλλά πιο βαθιά στον χοριοειδή τότε χρειάζεται η αγγειογραφία με ινδοκυανίνη.

Πολλές φορές είναι απαραίτητες και οι δύο εξετάσεις για να γίνεται συγκριτική μελέτη των αποτελεσμάτων και να παίρνουμε πληροφορίες για ολόκληρο το αγγειακό δίκτυο του οφθαλμού.

Η πιο συχνή εφαρμοφή της αγγειογραφίας με ινδοκυανίνη είναι η χοριοειδική νεοαγγείωση, μορφώματα χοριοειδούς και αποκολλήσεις του μελαγχρόου επιθηλίου.

Πρόκειται για την έγχρωμη φωτογράφηση του οπισθίου τμήματος του οφθαλμού, που συμπεριλαμβάνει τον αμφιβληστροειδή, το οπτικό νεύρο, την ωχρά κηλίδα και τα αγγεία του οφθαλμού.
Γίνεται με τη χρήση ειδικών ψηφιακών απεικονιστικών μηχανημάτων και φωτογραφικών μηχανών.

Επιτρέπει την καταγραφή της παρούσας κατάστασης του οφθαλμού και τη σύγκριση με μελλοντικές εξετάσεις. Σε κάποιες περιπτώσεις χρησιμοποιούνται σταγόνες (μυδριατικά) που μεγαλώνουν την κόρη του οφθαλμού και μπορεί να θολώσει η όραση για λίγες ώρες.